oboi d'amore
Johann Heinrich Eichentopf

Van Johann Heinrich Eichentopf (circa 1686-1769) zijn verschillende oboi d'amore bewaard gebleven. Eichentopf was werkzaam in Leipzig en J.S. Bach heeft hem zeker gekend. Het is heel aannemelijk dat instrumenten van deze bouwer door Bach gebruikt werden. (Denk ook aan de oboe da caccia!) Reden te meer dat we zijn oboi d'amore heel vaak in copie tegenkomen.
Bovendien zijn het opvallend goede instrumenten, voor zover ik dat kan beoordelen. Ik heb nog nooit een origineel kunnen proberen, maar de exemplaren die ik van hem copieerde -gebaseerd op doorgaans nauwkeurige meetgegevens- spelen allen gemakkelijk en comfortabel, en ze klinken mooi.
Ik heb de indruk dat deze bouwer heel secuur wist wat hij akoestisch deed. Zo heb ik flink geëxperimenteerd met de boring van de beker, teneinde het instrument in balans te krijgen, en kwam ik bij die experimenten vrij secuur uit op de maten die ik van Eichentopf al kende.
      Uiterlijk vind ik echter zijn instrumenten niet zo heel erg mooi -ik moet daar meteen bij zeggen, dat ik niet veel gezien heb- en daarom neem ik de vrijheid, om mijn copieën iets eleganter te maken, voornamelijk door er een paar kleine aspecten van veel Nederlandse hobo's in te verwerken. (Ik kan het niet laten.) Op de foto's 15 en 16 kunt u de verschillen zien.

Drie verschillende oboi d'amore heb ik van Eichentopf gecopieerd: een origineel in een museum in Venetië, een in Stockholm en een in Brussel. Dat laatste instrument beviel me, in copie, het best, en dat is de oboe d'amore die ik nu vaker copieer. (Helaas weet ik niet zeker of de kleine verschillen aan mijn werk, aan de metingen, of aan de originelen toe te schrijven waren.)
Hiernaast ziet u dan ook een foto van een copie van dat instrument.

speelkwaliteiten

De speelkwaliteiten van de drie genoemde instrumenten (in copie dan) zijn heel vergelijkbaar.
Hoogstwaarschijnlijk zijn de hobo's voor een hogere stemtoon bedoeld geweest, maar ze functioneren voor mij alle drie heel goed op a'=415Hz, zonder intonatieproblemen.
De instrumenten zijn welluidend en stabiel, stevig van klank, en de hoge tonen spreken, met de 'korte grepen', over het algemeen goed aan.