Hendrik Richters

Hendrik Richters (Amsterdam, 1683-1727) is een van de bekendste Nederlandse hobobouwers van het begin van de 18de eeuw. Niet alleen omdat hij goede instrumenten bouwde, maar ook omdat er zoveel (tientallen) van bewaard zijn gebleven. Veel van zijn hobo's zijn uiterst chique uitgevoerd: ebbenhout met vaak geornamenteerd ivoor en rijkelijk gegraveerde zilveren kleppen. Iemand die zoiets op een oude zolder vindt, denkt niet zo snel een oude tafelpoot of iets dergelijks in handen te hebben, en zal het voorwerp niet direct weggooien. En kennelijk hadden Hendrik, en ook zijn broer Frederik, een flinke productie.
De gegraveerde kleppen werden vermoedelijk door een zilversmedende neef van hen gemaakt, en persoonlijk denk ik, dat de productie van de ivoren versieringsringen ook werd uitbesteed: deze zijn gemaakt op een speciale draaibank, waarmee men bepaalde, heel regelmatige versieringen kon aanbrengen. (Vanzelfsprekend is het ook mogelijk de de broers zo'n machine zelf in gebruik hadden. Maar ook mét zo'n apparaat is het nog uiterst specialistisch werk. En het is secuur uitgevoerd!)

Zoals op de meeste hobo's met ivoren versieringen zien we er op Richters' hobo's doorgaans vier: aan de bovenkant van elk van de drie delen, en aan de de onderkant van de beker.
Ik werk, om voor de hand liggende redenen, niet met ivoor, en aangezien ik liever geen mooi hout wegdraai om er naderhand kunstivoor op te bevestigen (met alle begrip voor hen die dat wel doen), laat ik het hout gewoon staan. (Ditzelfde geldt ook voor mijn copieën van een hobo van Anciuti en de "Galpin"-hobo.) En bovendien beschik ik niet over een speciale draaibank als voornoemd.
Misschien vind ik ooit nog eens een mooie vervanging.
In de grote knop in het midden vinden we heel vaak een rebus gegraveerd:
Vat Den Tijd En Leer de Wereld kenne.
Deze heb ik dan ook in de grote knop van mijn eersteling gegraveerd. (De vierde foto in de reeks hieronder.)
Overigens: veel van de hobo's van Hendrik Richters vertonen zó veel overeenkomsten, dat ik niet één specifiek instrument heb gecopieerd. Ik heb met beraad een en ander geselecteerd.

Qua functioneren, gevoel en klank is mijn copie heel vergelijkbaar met de buxus hobo van Haka die ik copieer en bespeel.
Hetgeen niet heel verwonderlijk is, aangezien ze wat bouw betreft erg overeenkomen. (Zoals de dunwandigheid.) Net als de hobo van Haka is dit niet de meest comfortabele hobo dien ik ken, maar loont het de moeite erop te spelen.
De klank is transparant en vrij licht, maar het instrument kan beslist heel luid klinken.
De hoge tonen functioneren met de originele 'korte grepen' goed.
De tegenwoordige stemtoon a'=415Hz is heel acceptabel voor deze hobo.
Ik heb er een paar jaar op gespeeld, met veel plezier.